Carlo Acutis, urodził się 3 maja 1991 roku w Londynie (Wielka Brytania), jako syn włoskich emigrantów Andrei i Antonii (z domu Salzano), którzy zamieszkiwali tam z powodów zawodowych. Jego ojciec pracował w banku inwestycyjnym Lazard Brothers. Przodkiem Carlo był polski ziemianin i dyplomata – Jan Perłowski (1872–1942), którego wnuczką jest Maria Henrietta Perłowska (ur. 1939) – babcia Carlo Acutisa.

Carlo Acutis zawsze myślał o innych. Kiedy miał zaledwie 5 lat chodził do kapucynów, którzy prowadzili stołówkę dla ubogich. Zanosił tam swoją skarbonkę ze wszystkimi swoimi pieniążkami. On nigdy nie myślał by kupić coś dla siebie. Wszystkie swoje pieniądze przeznaczał dla potrzebujących. W wieku 10. lat Carlo zanosił jedzenie tym, którzy mieszkali na ulicy. Za wszystkie swoje oszczędności potrafił kupić plecak czy koc i podarować go komuś na ulicy. Nosił tylko jedną parę butów, gdyż mówił, że trzeba pomagać biednym i nie ma co wyrzucać pieniędzy.

Carlo otrzymał wiele dyplomów uznania i certyfikatów poświadczających posiadane przez Niego umiejętności w zakresie obsługi komputera oraz fakt, że chętnie dzielił się posiadaną wiedzą nie tylko z członkami rodziny, lecz również z kolegami i osobami zwracającymi się do Niego o taką pomoc. Carlo uwielbiał spędzać wakacje w domu rodzinnym w Asyżu, gdzie oprócz zabawy z przyjaciółmi, poznawał św. Franciszka. Od Niego nauczył się szacunku dla wszelkiego Stworzenia oraz oddania najbiedniejszym. W spełnianiu aktów miłosierdzia wobec ubogich czerpał także przykład ze św. Serafina i św. Antoniego z Padwy. Carlo zaangażował się w działalność charytatywną na rzecz bezdomnych, potrzebujących i imigrantów. Wspierał ich także finansowo, przeznaczając na ten cel pieniądze zaoszczędzone z otrzymywanej tygodniówki

Carlo miał bardzo silną świadomość życia wiecznego. W październiku 2006 roku zachorował na białaczkę typu M3, która jest uważana za najbardziej agresywną postać tej choroby. Był hospitalizowany w klinice De Marchi w Mediolanie. Gdy sytuacja się pogorszyła, przeniesiono go do szpitala San Gerardo w Monzie. Na kilka dni przed przyjęciem do szpitala, ofiarował swoje życie Panu za Papieża, Kościół oraz o to, aby po śmierci poszedł prosto do Nieba. Carlo napisał na chwilę przed śmiercią: „Umieram szczęśliwy, ponieważ nie zmarnowałem nawet minuty swojego życia na to, co nie podobało się Panu Bogu”. Zmarł 12 października 2006 roku.

Proces beatyfikacyjny Carlo Acutisa rozpoczęto w archidiecezji mediolańskiej w 2013 roku. W międzyczasie za wstawiennictwem Carlo dokonał się cud w Brazylii. Było to uzdrowienie dziecka, które cierpiało na wrodzoną wadę rozwojową trzustki. Proboszcz tamtejszej parafii, który znał Carlo dzięki mediom, zaprosił wszystkich do modlitwy. 12 października w rocznicę śmierci Carlo odprawiał Mszę Świętą i pod koniec Mszy dziecko z poważnie chorą trzustką niesione przez dziadka, który modlił się o jego uzdrowienie zostało cudownie uzdrowione. Dnia 5 lipca 2018 roku papież Franciszek zatwierdził dekret o heroiczności jego cnót, a 21 lutego 2020 roku zatwierdził wyżej wymieniony cud dokonany za jego wstawiennictwem, otwierając w ten sposób drogę do beatyfikacji. Uznano, że uzdrowienie dziecka chorego na trzustkę było niewytłumaczalne z medycznego punktu widzenia. Carlo Acutis został beatyfikowany dnia 10 października 2020 roku w bazylice św. Franciszka z Asyżu. Od momentu beatyfikacji jego grób znajdujący się w kościele Matki Boskiej Większej jest miejscem pielgrzymek wielu osób.
Wspomnienie liturgiczne Carlo Acutisa obchodzone jest dnia 12 października.

Źródło: https://zyciorysy.info/carlo-acutis/ | Życiorysy.info